Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Tην θηλιά την έλυσες εσύ


Κομπολόγια στα χέρια μου σπάνε
και τις μπίλιες φυσάει ο βοριάς
τις κυλάει, τις διαβρώνει, τις σπάει
και μια μέρα ενώ περπατάς
τις κλωτσάς και μετά τις πετάς
στο πηγάδι να ακούσεις τον ήχο
μια ευχή κάνεις και προσπερνάς
μα οι μπίλιες δεν είναι νομίσματα
να τις ρίχνεις στης λίμνης τον βυθό
είναι πέρασμα χρόνου ζωής
εισιτήριο κοντινής διαφυγής
στην ζωή της εδώ διαμονής

Οι χορδές απ'την κιθάρα μου σπάνε
τις μαζεύω, τις δένω θηλιά
να κρεμάσω τούτη την μοναξιά
και μια μέρα ενώ περπατάς
δεν μ'ακούς μελωδίες να φτιάχνω
άδικα έμεινε η κιθάρα μουγγή
την θηλιά την έλυσες εσύ
μα οι χορδές δεν είναι σχοινιά
να τις δέσεις να κρεμάσεις το ψέμα
είναι πέρασμα χρόνου ζωής
εισιτήριο κοντινής διαφυγής
στην ζωή της εδώ διαμονής

Αυτό είναι το πιο όμορφο ταξίδι
να φεύγεις ενώ ήδη γυρνάς
οι μάγοι να σου δίνουνε δώρα
κι εσύ να μην ξέρεις ν'αγαπάς

by dim juanegro at 01:38

13 σχόλια:

  1. Ανώνυμος16/12/07 18:41

    Χειμωνιάτικη νύχτα.
    Μετρώντας τα σοκάκια της αφιλόξενης τούτης πολιτείας
    και με τον παγωμένο βοριά εχθρό στα ακροδάχτυλα,
    μια ραγισμένη μπιλίτσα
    κλειδώνει το βλέμμα..

    Η προέλευσή της άγνωστη, το τέλος της αδιάφορο.
    Ένας σταθμός της θα γίνω και εγώ..στη χορδή την περνώ να αγκαλιάσει το λαιμό και την ψυχή μου..τί γλυκιά μελωδία..
    Συνοδοιπόροι πια, καθεμιά στη δική της περιπλάνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος17/12/07 01:49

    http://www.youtube.com/watch?v=qTTGX27fsA4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. dim juanegro17/12/07 14:41

    ->music box:
    Άγνωστη, άλλωστε, η προέλευση των ονείρων και η "άλλη" ζωή του "άλλου" ονειρικού εαυτού. Καλώς όρισες στην περιπλάνηση και καλό όμορφο ταξίδι...



    ->psakse vres me:
    Hello my love
    It's getting cold on this island
    I'm sad alone
    I'm so sad on my own
    The truth is
    We were much too young
    Now I'm looking for you
    Or anyone like you...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος17/12/07 23:52

    Confusion never stops, closing walls and ticking clocks...
    Come back and take you home, I could not stop that you now know
    Come out upon my seas, curse missed opportunities
    Am I a part of the cure, or am I part of the disease ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. dim juanegro18/12/07 23:15

    -> psakse kalitera
    Ακαθόριστη μορφή ο χρόνος και η τοποθέτηση αυτού στον χώρου μέσω κάθε είδους ρολογιών σε άμεσο ή έμμεσο συσχετισμό με φόβους, διλήμματα, υποσχέσεις, επιθυμίες...

    Απομακρυνόμενος, λοιπόν από τα ρολόγια, δεν σε ψάχνω καλύτερα, φαντάζομαι...

    Next time...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος19/12/07 00:16

    Ώσπου τέλος ένιωσα
    κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
    πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αν ακούς19/12/07 18:29

    κάπου σε είδα να γράφεις κάτι πολύ αγαπημένο, αλλού. ήρθα και μάλλον όχι άδικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. dim juanegro20/12/07 13:42

    ->psakse

    Σε βρήκα...





    ->αν ακούς

    Αν ακούς, αν κοιτάς, αν δακρύζεις κι αν χαμογελάς τρισδιάστα τότε... εντάξει. Σε μια λούπα στριφογυρίζει το μυαλό και στους αιώνες με καίει σε αυτό τον τόπο τον βλακόστρωτο...
    Τότε εντάξει... αν ακούς τα ορνιθοσκαλίσματα τα χαραγμένα στη νέα σάρκα.
    Τότε εντάξει.
    Πότε;

    Καλώς όρισες και καλό κρυφτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. tanguera20/12/07 19:41

    Αυτό είναι το πιο όμορφο ταξίδι
    να φεύγεις ενώ ήδη γυρνάς
    και "ο θάνατος να παραμένει μια αγωνιώδης εκκρεμότητα"
    κι εσύ ακόμα δεν έμαθες να αγαπάς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. dim juanegro21/12/07 12:19

    μια αγωνιώδης εκκρεμότητα
    βουτηγμένη αδύναμα σε ένα σύμπλεγμα, σε ένα ανάπλεγμα νησιών ζωγραφισμένων επάνω στο δέρμα και κάτω από αυτό...
    στον φλοιό
    μέχρι τον πυρήνα
    και ακόμα πιο... ψηλά.

    Καλημέρα tanguera. Ας υποκριθούμε και σήμερα την ληθη της εκκρεμότητας ή ας εκμεταλλευτούμε την μοναδική ευκαιρία να αγαπήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. tanguera21/12/07 18:37

    Δηλαδή στη ζωή πετυχαίνει ο πιο καλός ηθοποιός;
    Σιχαίνομαι το σανίδι της ζωής...
    Δεν ξέρω άλλον τρόπο να ζήσω παρά μόνο τον αληθινό.
    Προσπαθώ πολύ με αυτή την λήθη, χρόνια τώρα...χα.
    Άκρη δεν βγαίνει, να ένα τέλος που σηματοδοτεί την αρχή της αγάπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. dim juanegro24/12/07 10:15

    -> tanguera
    "Ο τρόπος ο αληθινός για να ζεις..."
    τι μυστήρια φράση...

    Στο σανίδι της ζωής, δεν νομίζω ότι υπάρχουν καλοί ηθοποιοί, ίσως απλά να έχουν κάποιες εξάρσεις "τέχνης" και μετά πάλι στο καμαρίνι για νέο μακιγιάζ. Αργά ή γρήγορα οι μεταμορφώσεις γίνονται παραμορφώσεις.

    "Δεν ξέρω άλλον τρόπο να ζήσω παρά μόνο τον αληθινό."
    Κι εγώ.

    Τι μυστήρια φράση στ'άλήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. tanguera28/12/07 20:50

    Παραμορφώσεις...καλές είναι κι αυτές, επι-μορφωτικές.
    Κάτι έχω υπόψη.
    Το θέμα όμως είναι να βρίσκεις τον αληθινό τρόπο να ζεις για να μην παραμορφωθείς ανεπιστρεπτί.
    Και δεν είναι άλλος από τον αληθινό.
    Δύσκολα πράγματα τα εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)