Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008

la plage

[ photo: Piano by soniaa ]

Ένα περίσευμα παράνοιας
μια δόση αδράνειας
και μια μεζούρα μοναξιάς μες το βλέμμα
κάνουν το μούδιασμα να ρέει στο σώμα
και το φιλί να γυροφέρνει στο στόμα
έχεις λοιπόν την συνταγή μου στο χέρι
βάλε βανίλια, μυρωδιά για να φέρει
κι άμα θα λύσεις τα μάγια, γλυκιά μου
ρίξε μαγιά, μήπως φανεί η αρχοντιά μου

Βάλε καρίκευμα υπόνοιας
μια δόση πρόνοιας
στο αλκοολούχο ταξίδι των χέριων σου
να ειν’ η ώρα, ηλιοβασίλεμα να’ναι
αν έχει πιάνο και δροσιά δεν φοβάμαι
έχεις λοιπόν την συνταγή σου στο χέρι
λίγο κάκάο, ισορροπία να φέρει
κι άμα θα λύσεις τα μάγια, γλυκιά μου
ρίξε μαγιά, μήπως σωθεί η φωτιά μου

Λύσε τα μάγια κι έλα κοντά μου
νιώσε απόψε το άγγιγμά μου

12 σχόλια:

  1. Πεντανόστιμες συνταγές έρωτα, ζωής και θανάτου...
    Μα προσοχή στις δοσολογίες.
    Αυτές κάνουν τη διαφορά.
    Πολύ όμορφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνησω με την απο πανω μου.

    Κι εγω μια ζωη με τις ανασφαλειες και τις ισορροπιες μου μαλωνω. Και να φανταστεις οτι συζω εδω και 3 σχεδον χρονια....θαυμα!

    Ελα απο μενα να ακουσεις τη μουσικουλα, στην αφιερωνω για το υπεροχο ποιημα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μονο ναχες ιδεα τι με κερασες!! με αυτους σου τους στιχους!..

    ελα λοιπον δυο γουλιες ποτο γλυκο
    μ' αγαπη φιαγμενο κι απαντοχη κερασμενο
    σερβιρισμενο στο παλιο ποτηρι της γιαγιας
    με τα χειλη του ζαχαρη πασπαλισμενο,
    κι εγω να σε κερασω


    και για να χορασεις
    λαβε εικονες γραμμενες δυο φθινοπωρα πριν απο αυτο που θαρθει
    αποκομενες απο ενα ολον..
    - αγιοκλημα και γιασεμι
    ο ψιθυρος καιει το φιλι -
    - ζαχαρη και βανιλια
    ο στεναγμος ξεφευγει απ' τα χειλια -
    - λεβαντα, μοσχοκαρυδο, κανελα
    το κορμι στεγνωνεις στον αερα -

    νασαι καλα dim
    και σ' ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ->tanguera
    Μια συνταγή στο χέρι
    με αβέβαιο αποτέλεσμα...
    μόνο τα χείλη θα πουν
    μόνο η γλώσσα θα ξέρει
    κι όλα
    εκεί
    στο εγκεφαλικό τοπίο σε στρωμένο τραπέζι
    ή σε στρωμένο τραπεζομάντηλο στο χώμα
    να'ναι γλυκό;
    να'ναι πικρό;


    ->dee dee
    σε ευχαριστώ για την μουσικούλα.
    Μια μουσική και μια ζωή, για μένα.
    Όσο για την ισορροπία, το εύθραυστον αυτής είναι που την κάνει "ισορροπία", ένα κλικ πριν από την εντροπία...


    ->orelia
    αν μπόρεσα με λίγες λέξεις στο μυαλό
    αν μπόρεσα με ένα πιάνο στο μυαλό
    και μια "παραλία" στα ηχεία
    να σε κεράσω, αν μπόρεσα...
    μάλλον πέτυχες την συνταγή.
    Να είσαι καλά
    που μου "θυμίζεις" το φθινόπωρο
    κυρίως επειδή είναι φθινόπωρο
    και το κορμί στεγνώνει στον αέρα
    τι αέρας κι αυτός
    σαν άγριο στάλαγμα δροσιάς που εξατμίζεται πριν αγγίξει το έδαφος
    σαν κύμα που δημιουργεί ένα δάχτυλο στο νερό μιας κανάτας
    σαν εσένα
    σαν εμένα
    σαν αγιόκλημα και γιασεμί
    δυο στιγμές πριν από αυτή που θα έρθει
    στην υγειά σου...

    ακόμη πίνω απ'το παλιό ποτήρι της γιαγιάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος26/1/08 03:40

    Κι εγώ εδώ, να γευτώ, να πιώ, να μεθύσω. Ο τρόπος σου ...μοναδικός. Μα η τέχνη της χημείας του έρωτα βρίσκει μόνη της το δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ->freedula

    ένα μεθύσι, μια ζωή, ένα φιλί, μια βόλτα, μια συνταγή με επιτυχία ή έκρηξη
    ή... μήπως έκρηξη επιτυχίας; αστοχίας και διακανονισμών;
    Η τέχνη της χημείας του έρωτα είτε τον βρίσκει μόνη της τον "δρόμο" είτε όχι... η α-λήθεια είναι ότι τον βρίσκει... Συμφωνώ, όμως.

    Να είσαι καλά.
    Σου στέλνω την καληνύχτα μου.
    Ραντεβού στην γειτονιά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντα γλυκό. Πάντα.
    Αλλιώς τίποτα.
    ._

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και μόνο για το "ολομόναχοι μαζί" (3iron αν δεν απατώμαι)
    δεν μπορώ να αντισταθώ και να μην αφήσω σχόλιο!
    Άσε που μού άρεσαν και οι στίχοι σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος3/2/08 02:22

    Ένα περίσευμα παράνοιας
    μια δόση αδράνειας
    και μια μεζούρα μοναξιάς μες το βλέμμα

    Σάββατο, 00:22. Το διαβάζω από τις 00:03.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. -> lucy of wild flowers
    ολομόναχοι μαζί... δεν κάνεις λάθος.
    ακριβώς εκεί... που ο έρωτας μηδενίζει την βαρύτητα... στο finale.

    Καλώς όρισες.



    -> Ανώνυμος
    ...έχεις λοιπόν την συνταγή μου στο χέρι...
    19 λεπτά ε; τι να είναι άραγε μπροστά σε μια ολόκληρη ζωή; ίσως πάρα πολλά...

    Η ομίχλη ας είναι δημιουργική...
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ας σου γραψω λοιπον εδω τωρα, μετα τοσες ημερες, πως, οι στιχοι σου με επανεφεραν
    κατι σα να με επανα-συμφιλιωσαν με τη προσωπικη μου τακτικη
    βλεπεις, την ειχα απορριψει πασχοντας απο τρομο, για λιγο ευτυχως
    γι αυτο και σε ευχαριστω
    περισσοτερα δε χρειαζονται ισως
    ε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ->Orelia
    όχι δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή